Początki

Wymiana z Troyes zapoczątkowana została w 2000 przez panią Alicję Wujec-Kaczmarek i panią Dominique Sabroux, nauczycielkę Lycee Chrestien de Troyes; pasjonatkę sztuki  (towarzystwo Les Passeurs des Fresques), pedagogiki i wymiany doświadczeń. Językiem pierwszych wymian, jak i późniejszego projektu Comenius (Polska-Francja-Szwecja-Włochy), była przyjaźń w sensie dosłownym, gdyż poziom języka angielskiego po stronie francuskiej, jak i francuskiego po stronie polskiej pozostawiał wiele do życzenia. Miało to jednak spowodować dwie rzeczy: pokazać wszystkim, że nie trzeba być mistrzem, żeby zacząć wymianę; oraz że można poprawić swoje umiejętności  językowe (nauczyłam się w końcu francuskiego). Współpraca ze szkołą w Troyes trwa po dzień dzisiejszy, językiem wymiany jest angielski, a umiejętności komunikacyjne zostały znacząco poprawione.

Nie tylko wymiany

Comenius

Tematem Comeniusa 2010-2012 (WWW – World Wide Walld) była działalność artystyczna; zaproszeni artyści wprowadzali nas w techniki tworzenia i pozwalali spróbować swoich sił w tworzeniu kolejno: fresków (francuskie towarzystwo Les Passeurs des Fresques – grupa ludzi, którzy non-profit uczą się techniki robienia fresków i umieszczają je w przestrzeni publicznej), graffitti oraz obrazu na płótnie. W Opolu nawiązaliśmy kontakt z Instytutem Sztuki w Opolu, gdzie przeprowadzone zostały warsztaty tworzenia fresków.

Erasmus

Tematem Erasmusa 2018-2021 (NOW – Nature Our Wealth) jest zrównoważony rozwój, ekologia, dbanie o środowisko. W projekcie były 3 szkoły (Francja, Szwecja, Polska), uczniowie pracowali na platformie etwinning, oraz wymieniali się dobrymi praktykami podczas spotkań w kolejnych krajach (do tej pory Polska i Szwecja, projekt został zakończony z powodu pandemii).

Wymiany? Po co?

Staramy się urozmaicać projekty, tak żeby to nie były tylko wykłady, uczniowie przygotowują prezentacje oraz wytwarzają produkty końcowe. W ramach projektu do tej pory robili np ekologiczne torby z używanych banerów i ubrań, tworzyli kwietniki z roślin pochłaniających zanieczyszczenia, brali udział w warsztatach na UO oraz zwiedzali zakłady przemysłowe – ECO i Nutricia.

Przyjaźń ze szkołą w Troyes zaowocowała chęcią zacieśnienia kontaktów nawet bez finansowania ze strony UE. Regularnie odbywa się wymiana z Lycee Chrestien de Troyes przygotowywana merytorycznie przez tandem Christophe Maire (historia i geografia) oraz Elżbietę Olak-Posacką (język angielski) – Publiczne Liceum nr V w Opolu, przy współpracy Anne Bazard, Carmen Hernandez, Jacqueline Dhilly, Claude Vol, Emily Grandjean (Troyes) oraz Anny Trojan, Katarzyny Błażewskiej, Joanny Dobrzyńskiej-Róg, Leny Jabłkowskiej-Szczepańskiej oraz pani Barbary Lustig (PLO nr V). Chcemy, żeby uczniowie nie tylko zwiedzali swoje kraje i oglądali lekcje, ale też coś wytworzyli, spróbowali swoich sił, skonfrontowali swoje poglądy, wstrząsnęli swoją koncepcją świata, spróbowali twórczości artystycznej.

Przykładowe projekty

  • lata 80 w Polsce i we Francji – opracowanie poszczególnych wydarzeń i postaci w Polsce i Francji, przedstawienie prezentacji
  • religie świata – porównanie poziomu religijności w Polsce i Francji, przygotowanie prezentacji o różnych wierzeniach
  • baśnie – czytanie baśni ze świata, analiza czym jest baśń, pisanie własnej baśni w oparciu o słowa klucze; przygotowanie rekwizytów i wystawienie jej na scenie
  • projektowanie koszulek z symbolami Polski i Francji, wykonanie ich techniką sitodruku
  • warsztaty robienia witraży, własne projekty uczniów
  • spotkanie z potomkami imigrantów we Francji
  • połączenie elementów kultury francuskiej i polskiej – warsztaty rzeźby, filmowe, fotograficzne i robienie totemów

Na zakończenie, ale to nie koniec…

Za każdym razem wymiana z Francją budzi dobre emocje – wyjeżdża 30 osób, z których część zostawia serca odpowiednie w Polsce i Francji. Nawiązują się przyjaźnie między uczniami i nauczycielami, była międzynarodowa miłość, dwóch uczniów z Francji postanowiło dzięki wymianie studiować w Polsce. Niektórzy odwiedzają się podczas wakacji. Nauczyciele też nawiązują bliskie kontakty, wymieniają się książkami, pomysłami, rozmawiają o życiu – w czasie pandemii na platformie Zoom.

tekst: Elżbieta Olak-Posacka